(ରାଗ: ମୋହନା)
(ମତାନ୍ତରରେ ତୋଡିଜଙ୍ଗଲା)
ନ ଭାଙ୍ଗରେ ଶୁଭାଙ୍ଗି, ଭାରତୀ ହୁଅ ସାହା ।ପଦ।
ନୋହିଲେ ତ ପରିତ୍ରାଣ, ନିର୍ଦ୍ଦୟ ନତନୁ ବାଣ,
ନିଃଶେଷ କଲାଟି ଦେହ ଲାହା ॥୧॥
ନୀପକୁଞ୍ଜ ଉପକଣ୍ଠେ, ନ୍ୟସ୍ତ କରାଅ ମୋ କଣ୍ଠେ,
ନାଗରୀନ୍ଦ୍ର ନିରୁପମ ବାହା ॥୨॥
ନେତ୍ରାନ୍ତବିଳାସ ତାର, ନିଦାନ ଏ ଅବସ୍ଥାର,
ନିରେଖି ଉଚ୍ଚାରୁ ଥରେ ଆହା ॥୩॥
ନିଶ୍ଚୟ ଏ ଘେନ ଚିତ୍ତେ, ନ ଜୀଇବ କଦାଚିତେ,
ନ ବତାଇଲେ ତୁ ସୁଖ ରାହା ॥୪॥
ନାଥ ଅଷ୍ଟଦୁର୍ଗର ଯେ, ନୀତି ସେ ମୋ ପଦେ ଭଜେ,
ନିନ୍ଦବଟି ନ କଲେ ତୁ ତାହା ॥୫॥
