(ରାଗ: କାମୋଦୀ)
(ମତାନ୍ତରରେ କେଦାର, କାମ୍ଭୋଜୀ, ଆଭିରିକା)
ନବବିଳାସିନୀ ରେ, ନକ୍ଷତ୍ରେଶ-ହାସିନୀ ।ପଦ।
ନାହିଁ ବୋଲିବା ବାଣୀ, ନିପଟ ନାହିଁ ଶୁଣି,
ନଳିନାକ୍ଷିରେ ହୋଇ କିସ ହେବ,
ନନ୍ଦନନ୍ଦନ ପ୍ରେମା, ପ୍ରେମାରେ ନୁହେ ଜମା,
ନିତମ୍ବିନୀଙ୍କ ଯେବେ ଗତି ଥିବ ।୧।
ନିଷ୍ଠୁର ଗୁଣ କୁଳି- ଶରୁ ପଡ଼ିଛି ବଳି,
ନିଶ୍ଚୟ ତିନିବର୍ଣ୍ଣ ନାହିଁ ଲେଖି,
ନାଗରୀବିମୋହନ, ମନ୍ତ୍ର ମାତ୍ରକ ମନ,
କପଟ ସମ୍ପୂଟରେ ଅଛି ରଖି ।୨।
ନିରନ୍ତରାୟ ରସ, ପ୍ରସାରଣେ ପୀୟୂଷ,
ଧାରାଧିକ୍କାରକାରୀ ପରି ଲାଗେ,
ନିମିଷକରେ ଜ୍ୱାଳା, ଜନ୍ମାଏ ଜିଣି ହାଳା-
ହଳକୁ ଯେ ସଙ୍ଖାଳି ମହାନାଗେ ।୩।
ନିଶିଦିନ ଶୟନ, ନ ଜାଣଇ, ନବୀନ
ବିସିନୀଦଳ ଶେଯ ଯାଏ ଜଳି,
ନୀପବନ ପବନ, ନିର୍ଦ୍ଧୂମଶିଖ ଧନ-
ଞ୍ଜୟ ଝାସରୁ କରେ କଟୁକେଳି ।୪।
ନିନ୍ଦାର ନିକେତନ, ହୋଇବୁରେ ନୂତନ-
ମନ୍ଦାର-ବିମ୍ବ-କୁରୁବିନ୍ଦାଧରା,
ନିଶା-ରମଣ-କର- କଳିକା-କଣ ତୋର,
ହୋଇଯିବ କଳ୍ପାନ୍ତ କାଳଖରା ।୫।
ନ ବରଷରୁ ଊଣା, କାଳୁ ତ ଅଛି ଜଣା,
ନଖାଗ୍ରେ ଉଦ୍ଧରିଲା ଗୋବର୍ଦ୍ଧନ,
ନବନୀରଜ-କୋଷ- ନିଭ ତୋ କୁଚ଼ କିସ,
ଅଣ୍ଟିବ କଣ୍ଟୀରବମଧ୍ୟା ଘେନ ।୬।
ନିବେଦନ କରୁଛି, କରକଞ୍ଜ ଧରୁଛି,
ହେଲେ ହେଉ ଅରୁଚି ନିଦ୍ରାହାରେ,
ନରନାଥ ଶ୍ରୀହରି- ଚନ୍ଦନ ବନ୍ଦେ ଗୋରି,
ନ ରସ ନୀଳବାହା ମୁଦ୍ରାହାରେ ।୭।
