ବିନା ଭକତିରେ ହେ, ପ୍ରାପତ ନୁହଇ ସଦଜ୍ଞାନ ।
ଏ ଦୁର୍ଲ୍ଲଭ ତନୁ ଗୁରୁସେବା ବିନୁ
ବର୍ତ୍ତିବ ସଂସାରେ କେଇଁ ଜନ । ଘୋଷା ।
ହେତୁ ଚେତା ରଖି ପିଣ୍ଡ ପ୍ରାଣ ବିକି
ପଦ୍ମ ପାଦ ତଳେ ଥିଲେ ମନ ।
ଅନ୍ତେ ଗତି ମୁକ୍ତି କାରଣ ଲଭନ୍ତି
ବିକାଶିବ ତେବେ ପୂର୍ବ ପୂଣ୍ୟ ।୧।
ଡର ଭୟ ନିନ୍ଦା ସ୍ତୁତି ହାନି ଲାଭ
ଏଡିଲେ ଲଡ୍ଡାଦି ମୋହ ମାନ ।
ଧନ ଦାରା ସୁତ ଦୁହିତା ସମର୍ପି
ଶ୍ରୀଗୁରୁ ଛାମୁରେ ଦେଲେ ଦାନ ।୨।
ଦୁଃଖ ସୁଖ ଫନ୍ଦା ବୃତ୍ତି କର୍ମ ଧର୍ମ
ଦେଇ ଖଟିଥିବ ଅନୁକ୍ଷଣ ।
ଚିତ୍ତ ମତି ଚିହ୍ନି ଅନ୍ତର୍ଗତେ ଜାଣି
ତେବେ ସିନା ହେବ ସୁପ୍ରସନ୍ନ ।୩।
ସଦଗୁରୁ ପାଦେ ଚିତ୍ତ ଅପ୍ରମାଦେ
ସେବା କରି ବଞ୍ଚୁଥିବ ଦିନ ।
ଆପେ ତରି ଗୃହ- ଜନଙ୍କୁ ତାରିବ
ସପତ ପୁରୁଷ ଉଦ୍ଧାରଣ ।୪।
ନିଜ ରୂପ ଉଦେ ଆତ୍ମଜ୍ଞାନ ଭେଦେ
ଅନନ୍ତ ଅରୂପ ନାରାୟଣ ।
ସ୍ୱଦେହେ ଭଜିଲେ ସତ୍ୟରେ ମଜ୍ଜିଲେ
ନିଷ୍କାମରେ ଫଳେ ନିରିଗୁଣ ।୫।
ସେ ଯେ ଅନାଦି ମହା ଶୂନ୍ୟ ପୁରୁଷ
ଭକ୍ତଙ୍କ ହିତ ଜୀବନ ଧନ ।
ବୋଲେ ଭୀମ ଭୋଇ ସେବା ଭକ୍ତି ଦେଇ
ଶ୍ରୀଗୁରୁଙ୍କୁ କରି ଦରଶନ ।୬।
by ଭୀମ ଭୋଇ
