ରାମଗଡରେ ପ୍ରତିବର୍ଷ ଚିତ୍ରକଳା ପ୍ରତିଯୋଗିତା ଆୟୋଜିତ ହୋଇଥାଏ । ଦେଶର ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରାନ୍ତରୁ ଚିତ୍ରଶିଳ୍ପୀ ଏଥିରେ ଭାଗ ନେଇଥାନ୍ତି । ଏଠାରେ ପୁରସ୍କୃତ ହେବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ଚିତ୍ରଶିଳ୍ପୀ ପାଇଁ ଏକ ଗୌରବ ରୂପେ ପରିଗଣିତ ହୁଏ ।ଏହି ବର୍ଷ ମଧ୍ୟ ପ୍ରତିଯୋଗିତାରେ ଭାଗ ନେବାପାଇଁ ବିଭିନ୍ନ ଅଂଚଳରୁ ବହୁ ଚିତ୍ରକର ସେମାନଙ୍କର ଚିତ୍ରକଳା ସଙ୍ଗରେ ନେଇ ରାମଗଡଠାରେ ପହଁଚିଲେ ।ସୁଗନ୍ଧପୁର ଗ୍ରାମର ବିଶ୍ୱାସ ନାମକ ଜଣେ ଯୁବ ଶିଳ୍ପୀ, ସ୍ୱଅଙ୍କିତ ଚିତ୍ରମାନ ସହିତ ପ୍ରତିଯୋଗିତାରେ ଭାଗ ନେବା ପାଇଁ ରାମଗଡ ଆସିଥିଲେ । ସେ ଯେତେବେଳେ ଗ୍ରାମକୁ ଫେରିଗଲେ, ତାଙ୍କର ବନ୍ଧୁମାନେ ପଚାରିଲେ, “ତୁମର କୌଣସି ଚିତ୍ର ପୁରସ୍କୃତ ହେଲା କି?”
ବିଶ୍ୱାସ ମନଦୁଃଖରେ କହିଲେ, “ମୋତେ ସାନ୍ତ୍ୱନାମୂଳକ ପ୍ରୋତ୍ସାହନ-ପୁରସ୍କାର ମିଳିଛି ।”ଏହା ଶୁଣି ବନ୍ଧୁମାନେ ବୁଝାଇଲେ, “ଏଥିରେ ମନଦୁଃଖ କରିବାର କ’ଣ ଅଛି? ଏପରି ବି କେତେ ଚିତ୍ରକର ଥିବେ, ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ଏହି ପୁରସ୍କାର ମଧ୍ୟ ମିଳିହିଁ ନ ଥିବ ।”ବିଶ୍ୱାସ କହିଲେ “ମୋର ଚିନ୍ତା ସେହି କାରଣରୁ ନୁହେଁ, ମୋର ଦୁଃଖର କାରଣ, ମୋତେ ପୁରସ୍କାର ସ୍ୱରୂପ ମିଳିଥିବା ପୁସ୍ତକଟି ।”ଦେଖିବା କେଉଁ ପୁସ୍ତକ?” ବନ୍ଧୁଗଣ ଆଗ୍ରହ ପ୍ରକାଶ କଲେ । ବିଶ୍ୱାସ ପୁସ୍ତକ ଦେଖାଇଲେ । ତା’ର ନାମ ଥିଲା –”ଚିତ୍ରକଳା ଶିକ୍ଷା ପଦ୍ଧତି”
